Het is alweer maanden geleden dat ik voor de laatste keer over de Bergerweg reed. De Bergerweg is de belangrijkste verbinding voor het Limburgse kerkdorpje Berg aan de Maas naar de rest van de bewoonde wereld. Aan beide kanten van de hobbelige, smalle weg liggen weiden en akkers van verschillende hardwerkende boeren. Het heeft me altijd gefascineerd hoe zo een akker binnen één dag of één nacht van gedaante kan verwisselen. Waar je ’s ochtends nog langs de hoge maisstengels fietste, reed je na een schooldag voorbij aan een kale vlakte waar enkele groene bladeren op de grond nog herinnerden aan wat er de afgelopen maanden groeide.
Enkele van die akkers is van de hardwerkende boer Crijns. Hubert Crijns leidt het boerenbedrijf dat al generaties lang binnen de familie is gebleven. De boerderij ligt als een voorportaal van Berg op ongeveer één kilometer van de officiële dorpsgrens. Het adres van Boerderij Crijns geeft Geleen aan als woonplaats, maar ik denk dat veel Bergenaren de boerderij als het eerste gebouw van Berg beschouwen.
Toen ik een jaar of 7 was en wat te veel in de geschiedenisboeken had gezeten, zag ik boerderij Crijns als een burcht waarin men waakte voor een eventuele invasie van een vijandige troepenmacht. Ik vertrouwde erop dat boer Crijns, zijn vrouw en hun zoon, de huidige boer, al hun vriendelijkheid in zouden zetten om de vijand ervan te overtuigen Berg links te laten liggen en via een zijweg van de Bergerweg maar naar een ander dorp te gaan.
Hun vriendelijkheid vond ik altijd zo bijzonder. Geen geveinsde vriendelijkheid. Écht, zonder dubbele agenda, eerlijk en beschaafd ondernemerschap. En wat een levensgroot contrast met hoe enkele boeren zich op dit moment van hun agressiefste kant laten zien om hun frustratie te uiten over de nieuwe plannen van de overheid. Vooropgesteld, die boosheid wil ik best begrijpen, maar dat je daarvoor met je tractor moet gaan vernielen en mensen moet intimideren en bedreigen, kan ik niet begrijpen.Ik kan me niet voorstellen dat boer Crijns zijn problemen met het huidige beleid en de nieuwe plannen met geweld zou willen tegenhouden. Áls hij er al problemen mee zou hebben. Ik vermoed dat boer Crijns een stuk slimmer is. Hij zou minister Schouten inpakken met een lach, begrip tonen dat sommige maatregelen nodig zijn en daarbij denken aan de volgende generaties die fruit en groenten komen kopen bij de volgende boerin of boer Crijns. Had Nederland maar meer boeren zoals boer Crijns.